Voor mijn 29e verjaardag kreeg The Catcher in the Rye cadeau door m’n copain Thibi. Het is een gekende roman van J.D. Salinger die oorspronkelijk werd uitgebracht in 1951. Ik kreeg de paperback in een schattig A5-formaat, uitgegeven door Penguin Books. Heel leuk om in de hand te houden en uitnodigend om gezellig te lezen.
Meerdere jaren heb ik pogingen ondernomen om opnieuw te beginnen lezen. Ik koester de herinneringen van mijn jonge zelf die ‘s avonds in bed alle Harry Potter boeken las. Helaas leek de opdracht moeilijker dan verwacht. The Hunger Games trilogie heb ik wel succesvol een paar jaar terug kunnen lezen, maar al mijn andere pogingen leidde tot mislukking.
Maar bij dit boek lukte het zonder aarzeling.
In het boek lees je de memoires van de fictieve jongeheer Holden. Het verhaal vat aan wanneer de 16-jarige puber uit de elitaire school Pencey wordt gezet. In het begin van de roman leren we hoe de rebelse tiener naar de wereld kijkt. Tegenover de meesten is hij erg argwanend, behalve enkelingen zoals zijn jonger zusje. Rijkelui noemt hij steeds denegrerend phonies en alles met wat glitter en glamour bekijkt hij scheef.
Het boek is geschreven vanuit Holden zelf, als een autobiografie. Je weet dus steeds wat hij denkt en voelt. J.D. Salinger heeft een heel leuke manier van schrijven, de gebeurtenissen worden beschreven in de constante gedachtegang van Holden en hij lijkt er ter plekke een mening over te formuleren. Soms is hij onzeker over zijn mening, het personage is erg zelfkritisch, maar wat anderen denken boeit hem niet. Holden is een erg overtuigende tiener in de overgang naar volwassenheid, maar wel een jongen met een duidelijke problematiek.
Nadat Holden van school vertrekt, besluit hij spontaan om een trip te maken naar New York, waar hij de vuile kant van de Amerikaanse grootstad niet schuwt. Roken, drinken en seksualiteit komen sterk aan bod, met steeds een uitgesproken mening.
Het duurt echter niet lang tot dat Holden verdwaalt. Na enkele nachtjes doordoen, mislukte dates en spontane uitstapjes weet hij niet meer waar hij moet slapen, wat hij moet denken of wat hij moet doen.
Naast Holden zijn er nog tal van andere personages die aan bod komen, meestal op een vluchtige manier. Het gaat over toevallige ontmoetingen, telefoontjes en herinneringen. Maar net zo snel de gedachten van Holden van de hak op de tak springen, passeren de personages de revue. Behalve enkele mensen die vaker terugkeren in zijn herinneringen en zijn jonger zusje.
Het boek speelt zich lang geleden af, in een tijd zonder internet of smartphones. Alleen hierdoor is het een interessant boek. Veel gebeurtenissen die zich voordoen kunnen opgelost worden door snel iets op te zoeken, een bericht te sturen of iemand te bellen uit je contacten.
Ik kon me enorm inleven in de strijd die Holden had toen hij in een telefoonhokje een telefoonnummer was vergeten en het nergens had opgeschreven, ook al is het een strijd die ik nooit zelf op die manier heb beleefd.
De zaken die worden beschreven in het boek geven een heel boeiende kijk op een andere tijdgeest met bedenkelijke praktijken door de ogen van een verdwaalde jongeman. Ik raad deze coming-to-age ten zeerste aan, alleen al voor de boeiende schrijfstijl.